En valsmelodi - Μια μελωδία σε ρυθμό βαλς

(του Nils Ferlin)
Dagen är släckt,
mörktet har väckt
stjärnor och kattor och slinkor
fyllda av skarn,
slödder och flarn
sova polishus och finkor -
Barnet det skådar i drömmarnas brus
hur en ängel med lyktor går runt våra hus.

Och ensam i kvällen den sena
jag slåss med en smäktande vals.
Och jag är ganska mager om bena,
tillika om armar och hals -
jag har sålt mina visor
till nöjets estrader
och Gud må förlåta mej somliga rader
ty jag är ganska mager om bena,
tillika om armar och hals.

Grämelsens son
i grammofon
sprattlar för Hans och för Greta
Pajas - ack ja -
schajas - ack ja,
gott kan det vara att veta!
Skänk mej nu bara ett rimord på sol
när jag redan har använt fiol och viol? -
Ack, ensam i kvällen den sena
jag slåss med en smäktande vals,
och jag är ganska mager om bena,
tillika om armar och hals

- Jag har ingenting alls här i världen att vinna
och snart i min grop skola maskarna finna
att jag är ganska mager om bena,
tillika om armar och hals.


Το φως αδειάζει
κι η νύχτα ξεβράζει
αστέρια, τσουλιά και πληρωμένες
ζωής σκουπίδια,
πόρνες συντρίμμια
μες σε κελιά σωριασμένες –
και το μωρό στου ονείρου την αχλή
άγγελο με λύχνο βλέπει στην αυλή.

Και μόνος μες την άγρια νύχτα
παλεύω με ένα βαλς ατονικό.
Και μια ατονία νιώθω στα πόδια
ωσαύτως σε χέρια και σε λαιμό–

τους στίχους μου πούλησα για τέρψεις σκληρές
συχώρα μου Θεέ μου και κάποιες στροφές,
αφού ατονία νιώθω στα πόδια
ωσαύτως σε χέρια και σε λαιμό.

Ντροπής κραυγή
από γραμμόφωνου χωνί
που κλαίει για τον Χανς και τη Γκρέτα
Παλιάτσος – ε, καλά–
κλοσάρ – μα, φυσικά,
Καλά τα λες - νέτα σκέτα!
Για πες μου εσύ πώς ριμάρει η “λιακάδα”
Τώρα που στράγγισα πια και τη λέξη “ικμάδα”

Κι αλίμονο, μόνος μες την άγρια νύχτα
παλεύω με ένα βαλς ατονικό.
Και μια ατονία νιώθω στα πόδια
ωσαύτως σε χέρια και σε λαιμό–

Απ’ τον κόσμο να πάρω δεν έχω τίποτα πια
και στον τάφο μου τα σκουλήκια θα μάθουν ταχιά
για την ατονία που νιώθω στα πόδια
ωσαύτως σε χέρια και σε λαιμό.
(μτφρ. Γρ. Κονδύλη)