Wednesday, September 23, 2015

Ευρώπη, Χα


Ευρώπη, Χα! Δηλαδή τώρα εμείς για ποια Ευρώπη παλεύουμε; Για την Ευρώπη των Γερμανών και των Ούγγρων που κάνουν σαν κακοαθημένα παιδιά που ξαφνικά δεν τους βολεύει η εξέλιξη του παιχνιδιού; Έχω ξαναπεί ότι με χώρες που δεν μπορούν να συννενοηθούν ούτε τσιγάρα από το ίδιο περίπτερο δεν αγοράζεις. Κι εμείς εδώ, πάντα μοιραίοι, πάμε να ψηφίσουμε για κυβέρνηση ή έστω να δείξουμε την προτίμησή μας σε κάποιο κόμμα. Τι σημασία έχει. Μόλις χτες, οι Δανοί -υπέρμαχοι του ευρώ, που συνέδεσαν μάλιστα την πορεία της κορόνας τους με το ευρώ- δήλωναν ότι το ευρώ δεν έχει μέλλον. Και πως ό,τι κι αν γίνει κάποιες χώρες θα είναι πάντα οικονομικά ισχυρότερες από άλλες, έστω και στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας που δεν θα υπάρξει ποτέ. Και ίσως να είναι μια λύση αυτό. Οι χώρες πρέπει να ανασυνταχτούν μέσα στα σύνορά τους, να κάνουν συμμαχίες με άλλες χώρες σε πράγματα που θα προωθούν τα κοινά τους συμφέρονται, αλλά μακριά από ενώσεις τύπου ΕΕ. Ξεβρακώθηκαν πλέον όλοι τους. Και υπόψιν πως η Ευρώπη δεν είναι Αμερική, ΗΠΑ, δηλαδή. Εδώ υπάρχουν προαιώνιοι εχθροί που συνεχίζουν να μην αντέχουν ο ένας τον άλλον. Οι ΗΠΑ, ξεμπέρδεψαν με έναν εμφύλιο, στον βαθμό που το κατάφεραν και συνέχισαν. Εδώ όμως, στην ήπειρο του μίσους, στη μήτρα δύο παγκοσμίων πολέμων, με την μαστόρισσα του διαίρει και βασίλευε Βρετανία, με τη ρεβανσιστική Γερμανία, με την Ουγγαρία να ξαναζεί της χαρά της συμμαχίας της με τη Γερμανία, όπως κατά τον Β Παγκόσμιο, και με άλλους πολλούς, που βρέθηκαν ξαφνικά και τεχνητά, από το μηδέν στο δήθεν άπειρο (βλ. Βαλτικές χώρες) και πίσω από τις εύρωστες πλάτες ενός προστάτη φωνασκούν και προκαλούν. Αν μείνουν μόνοι πάλι στην τρύπα τους θα μπουν. Οπότε ας κάνουμε ένα βηματάκι πίσω και ας σκεφτούμε ποιο είναι το μέλλον που θέλουμε. Σήμερα πια, αν θέλουμε να προχωρήσουμε, θα πρέπει να μάθουμε να λέμε εμείς στα κόμματά μας τι θέλουμε κι όχι εκείνα σ' εμάς. Ένα πράγμα να θυμόμαστε, η Ευρώπη είναι χίμαιρα, είναι πάρα πολλές οι διαφορές για να καθίσουμε γύρω από στρογγυλό τραπέζι. Ούτε σε απέναντι οχυρά δεν μπορούμε να καθίσουμε, τουλάχιστον με κάποιους από αυτούς.